Projekt samolotu opracowano w zakładach Douglas Aircraft w 1938 roku. Pierwszy lot prototypu odbył się 26.10.1939. Samolot ten wzbudził duże zainteresowanie francuskiej komisji lotniczej, która w tym czasie przebywała na terenie USA w celu wyboru i zakupu średniego bombowca dla lotnictwa francuskiego. Francuzi zamówili łącznie 475 samolotów, ale zdążyli odebrać i wykorzystać tylko niewielką liczbę samolotów.
W lotnictwie armii amerykańskiej samolot otrzymał oznaczenie A-20 Havoc, w marynarce wojennej BD-1, BD-2. Używano również oznaczeń : DB-7 (wersja bombowa), P-70 (nocny myśliwiec) oraz F-3 (wersja rozpoznawcza) Po upadku Francji zamówienie zostało przejęte przez brytyjskie Air Ministry. W służbie RAF samolot nosił poznaczenie Boston. W 1940 roku po wyprodukowaniu 206 samolotów DB-7 opracowany został nowy prototyp XA-20B, który stał się wzorcem dla dalszej produkcji wielkoseryjnej odmian A-20B, C, G, H, J, K. W największej ilości zbudowano odmianę A-20B (909 sztuk), A-20C (808 sztuk) oraz A-20G (2850 sztuk). W ramach planu Lend-Lease znaczną ilość samolotów tego typu przejęły Wielka Brytania i Związek Radziecki. Lotnictwo radzieckie otrzymało 3125 samolotów wersji B, C, G, H i K, które w większości weszły w skład lotnictwa Floty Bałtyckie i Czarnomorskiej.
Ciekawą wersją samolotu był Havoc Turbinlite używany jako myśliwiec nocny, tzw. oświetleniowy. Był to specjalnie przygotowany samolot wyposażony w radar AI Mk.IV oraz potężny reflektor w nosie kadłuba typu Helmore Turbinlite o mocy 2,6 mln świec. Samoloty te współdziałały z myśliwcami nocnymi Hurricane Mk.II C. Havoc odnajdywał radarem samolot nieprzyjacielski i po zbliżeniu się oświetlał go znienacka niesamowicie jasnym światłem, a Hurricane niszczyły oślepionego przeciwnika. Zespoły takie działały przez kilka miesięcy na przełomie lat 1942/1943 i odnosiły spore sukcesy.
Konstrukcja i dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja : Całkowicie metalowy średniopłat z pojedynczym usterzeniem i chowanym podwoziem. Kadłub o konstrukcji półskorupowej. Płat kesonowy, dwudźwigarowy, trójdzielny.
Napęd: (A-20G) Dwa gwiazdowe 14-cylindrowe silniki typu Wright R-2600-23 o mocy 1620 KM. Śmigła metalowe trójłopatowe przestawialne, dwuzakresowe typu Hamilton Standard
Uzbrojenie: 7 karabinów maszynowych 7,7 mm, bomby -1400 kg. Stosowano też inne warianty uzbrojenia.
Dane techniczne:
| Rozpiętość | 17,82 m |
| Długość | 14,74 m |
| Wysokość | 5,52 m |
| Pow. nośna | 43,2 m2 |
| Masa własna | 5526 kg |
| Masa całkowita | 11 325 kg |
| Prędkość maksymalna | 482 km/h |
| Prędkość minimalna | 130 km/h |
| Czas wznoszenia na 5500 m | 9 min |
| Pułap | 7600 m |
| Zasięg | 1610 km |