Opis powstania i rozwoju
Jak większość amerykańskich samolotów transportowych z okresu II wojny światowej C-46 Commando był projektowany i początkowo używany jako cywilny samolot pasażerski. Projekt oznaczony CW-20 opracowano w 1936 roku. Miał to być samolot z 36 miejscami dla pasażerów. Prototyp oblatano 26.03.1940, po czym zamówiono 25 egzemplarzy przedseryjnych. Po przeróbkach samolot trafił do produkcji jako C-46. USAAF zamówiła 1491 egzemplarzy w wersji C-46A z pojedynczym lukiem transportowym. W większych ilościach (1410 egzemplarzy) był też produkowany C-46D z podwójnymi drzwiami i zmienionym nieco kadłubem. C-46E (17 maszyn) z pojedynczymi drzwiami i C-46F (234 sztuki) były praktycznie identycznymi samolotami (różniły się tylko silnikami). 160 samolotów zamówiło lotnictwo US Marine Corps, gdzie otrzymały oznaczenie R5C-1. Wersje XC-46B, XC-46C, C-46G, C-46H, XC-46K i SC-46L różniły się od siebie szczegółami, ale nigdy nie produkowano seryjnie.
Commando wyróżniły się szczególnie na Pacyfiku, gdzie zajmowały się dostarczaniem zaopatrzenia i ewakuacją rannych. Używano go najprzeróżniejszych celów. W Europie samoloty pojawiły się w kwietniu 1945, gdy brały udział w transporcie spadochroniarzy atakujących przeprawy na Renie.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja:
Napęd: dwa silniki Pratt-Whittney R-2800-51 Double Wasp w układzie podwójnej gwiazdy o mocy 2000 KM każdy
Uzbrojenie: brak
Dane techniczne:
| Długość | 23,30 m |
| Rozpiętość | 32,93 m |
| Wysokość | 6,62 m |
| Powierzchnia nośna | |
| Masa własna | 13400 kg |
| Masa całkowita | 21000 kg |
| Prędkość maksymalna | 424 km/h |
| Prędkość minimalna | |
| Pułap normalny | 7470 m |
| Zasięg | 2560 km |