Opis powstania i rozwoju
Jeszcze w 1929 roku, zaraz po powstaniu Grumman Aircraft Engineering Corporation, inżynierom tej wytwórni udało sie opracować bardzo praktyczny pływak z wciąganym podwoziem kołowym. Na bazie tego pływaka powstał dwupłatowa amfibia XJF-1, budowana potem na zamówienie Marynarki Wojennej USA pod oznaczeniami JF-1 i JF-3 oraz dla służby ochrony wybrzeża Coast Guard pod oznaczeniem JF-2. W latach trzydziestych wytwórnia opracował ulepszoną odmianę tej amfibii, przystosowana do startów z wyrzutni i do lądowania na pokładach lotniskowców. Samolot oznaczony J2F-1, oblatany 25.06.1935, stał się później bardzo popularnym pod nazwą Duck.
Samolot -amfibie Grumman Duck były budowane w odmianach J2F-1, 2, 3, 4, 5 i 6 (ta ostatnia w zakładach Columbia). Ogólnie wyprodukowano 635 egzemplarzy. Używały je US Navy, US Marines i US Coast Guard np. do patrolowania, zwalczania okrętów podwodnych, ratownictwa morskiego. 9 samolotów J2F-2 dostarczono do Argentyny, a 1 amfibia J2F-5 służyła w lotnictwie lądowym pod zmienionym oznaczeniem OA-12. W latach siedemdziesiątych 1 z samolotów J2F-6 stał się bohaterem filmu "Prywatna wojna Murphy'ego".
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: dwumiejscowy, dwupłatowy wodnosamolot konstrukcji całkowicie metalowej z wyjątkiem płóciennego pokrycia skrzydeł. Kadłub konstrukcji półskorupowej. W przejściu kadłub-pływak było dość miejsca na dwa fotele ustawione obok siebie dla dwóch dodatkowych członków załogi lub na nasze. Właściwa załoga: pilot i strzelec-obserwator zajmowała miejsce jedno za drugim pod oszkloną osłoną na grzbiecie kadłuba. Podłodzie składało się z połączonego z kadłubem centralnego, jednoredanowego pływaka i 2 bezstopniowych pływaków wspornikowych pod końcami dolnego płata. Podwozie kołowe było wciągane w locie w boki centralnego pływaka tak, że koła zamykały własne wnęki. Tylne kółko umieszczone było w sterze wodnym centralnego pływaka. Pod tylną częścią kadłuba zawieszono hak do hamowania przez zaczepienie o liny przeciągnięte w poprzek pokładu lotniskowca.
Napęd: gwiazdowy, 9-cylindrowy silnik tłokowy Wright R-1820 Cyclone o mocy 780 kW osłonięty pierścieniami NACA wyposażony w trzyłopatowe śmigło przestawialne
Uzbrojenie: niektóre odmiany były uzbrojone w 1 stały i 1 ruchomy karabin 7,7 mm, 2 bomby po 45 kg lub 2 bomby głębinowe 150 kg
Dane techniczne:
Długość | 10,4 m |
Rozpiętość | 11,9 m |
Wysokość | 3,75 m |
Powierzchnia nośna | |
Masa własna | 2470 kg |
Masa całkowita | 3520 kg |
Prędkość maksymalna | 305 km/h |
Prędkość przelotowa | 170 km/h |
Wznoszenie | 6,6 m/s |
Pułap normalny | 8150 m |
Zasięg | 1370 km |