Opis powstania i rozwoju
Prace nad konstrukcją samolotu rozpoczęto w 1931 roku. Pierwszy prototyp, oznaczony jako XP-936, wystartował do swojego pierwszego lotu z lotniska Saipidge Field 20 lutego 1932 roku. Po przeprowadzeniu wszystkich prób i dokonaniu modernizacji okazało się, że nowy myśliwiec przewyższa swoimi osiągami będące w użyciu myśliwce amerykańskie. To zadecydowało, że USAAF przyjęło go na wyposażenie i wprowadziło do linii pod oznaczeniem P-26A.
Pierwszą jednostką wyposażoną w nowe mysliwce P-26A był 20 Dywizjon Myśliwski na lotnisku Barksdale Fields. Myśliwce P-25 były używane przez siły powietrzne wielu państw (Chiny, Gwatemala, Panama, Hiszpania, Filipiny). Na Filipinach samoloty te służyły aż do inwazji japońskiej w 1941 roku broniąc stolicy przed atakami japońskich Zeke.
Samoloty w służbie lotnictwa wojskowego Gwatemali służyły aż do roku 1946, a w lotnictwie szkolnym przetrwały do roku 1956. Ostatnie dwa zachowane egzemplarze znajdują się w USA. Jeden stoi w Air Force Museum w Dayton (Ohio), a drugi odbywa loty przy okazji różnych świąt lotniczych.
Dane taktyczno techniczne
Konstrukcja: jednosilnikowy, jednomiejscowy dolnopłat ze stałym podwoziem, kadłub o konstrukcji skorupowej o pokryciu metalowym, kabina odkryta, skrzydła dwudzielne o konstrukcji dwudźwigarowej
Napęd: 9-cylindrowy chłodzony powietrzem silnik gwiazdowy Pratt-Whittney R-1340 WASP o mocy 600 KM, śmigło dwułopatowe typu Hamilton-Standard
Uzbrojenie: dwa zsynchronizowane karabiny maszynowe Browning kalibru 7,62 mm strzelające między cylindrami silnika lub jeden kalibru 7,62 mm i jeden 12,7 mm, dwie bomby 45 kg lub 5 po 13,6 kg
Dane techniczne:
Długość | 7,62 m |
Rozpiętość | 8,52 m |
Powierzchnia nośna | 13,93 m2 |
Masa własna | 996 kg |
Masa całkowita | 1358 kg |
Prędkość maksymalna | 377 km/h |
Prędkość minimalna | 117 km/h |
Pułap normalny | 8350 m |
Zasięg | 925 km |