Boeing P-26

Typ: myśliwski, jednomiejscowy, jednosilnikowy

P-26

Opis powstania i rozwoju

Prace nad konstrukcją samolotu rozpoczęto w 1931 roku. Pierwszy prototyp, oznaczony jako XP-936,  wystartował do swojego pierwszego lotu z lotniska Saipidge Field 20 lutego 1932 roku. Po przeprowadzeniu wszystkich prób i dokonaniu modernizacji okazało się, że nowy myśliwiec przewyższa swoimi osiągami będące w użyciu myśliwce amerykańskie. To zadecydowało, że USAAF przyjęło go na wyposażenie i wprowadziło do linii pod oznaczeniem P-26A.

Pierwszą jednostką wyposażoną w nowe mysliwce P-26A był 20 Dywizjon Myśliwski na lotnisku Barksdale Fields. Myśliwce P-25 były używane przez siły powietrzne wielu państw (Chiny, Gwatemala, Panama, Hiszpania, Filipiny). Na Filipinach samoloty te służyły aż do inwazji japońskiej w 1941 roku broniąc stolicy przed atakami japońskich Zeke.

Samoloty w służbie lotnictwa wojskowego Gwatemali służyły aż do roku 1946, a w lotnictwie szkolnym przetrwały do roku 1956. Ostatnie dwa zachowane egzemplarze znajdują się w USA. Jeden stoi w Air Force Museum w Dayton (Ohio), a drugi odbywa loty przy okazji różnych świąt lotniczych.

Dane taktyczno techniczne

Konstrukcja: jednosilnikowy, jednomiejscowy dolnopłat ze stałym podwoziem, kadłub o konstrukcji skorupowej o pokryciu metalowym, kabina odkryta, skrzydła dwudzielne o konstrukcji dwudźwigarowej

Napęd: 9-cylindrowy chłodzony powietrzem silnik gwiazdowy Pratt-Whittney R-1340 WASP o mocy 600 KM, śmigło dwułopatowe typu Hamilton-Standard

Uzbrojenie: dwa zsynchronizowane karabiny maszynowe Browning kalibru 7,62 mm strzelające między cylindrami silnika lub jeden kalibru 7,62 mm i jeden 12,7 mm, dwie bomby 45 kg lub 5 po 13,6 kg

Dane techniczne:

Długość 7,62 m
Rozpiętość 8,52 m
Powierzchnia nośna 13,93 m2
Masa własna 996 kg
Masa całkowita 1358 kg
Prędkość maksymalna 377 km/h
Prędkość minimalna 117 km/h
Pułap normalny 8350 m
Zasięg 925 km

Powrót do samolotów amerykańskich

Powrót do strony głównej