Curtiss P-40 Kittyhawk

Typ: myśliwski

P-40

Warhawk

Opis powstania i rozwoju

Curtiss P-40 był jednym z najliczniej produkowanych samolotów w czasi drugiej wojny światowej. Powstał w firmie Curtiss (USA) jako rozwinięcie myśliwca P-36 "Hawk" z zastosowaniem silnika rzędowego Allison V-1710-19. Prototyp XP-40 oblatano w październiku 1938 roku. Seryjnie samoloty P-40A pod nazwą "Tomahawk" produkowane były dla Wielkij Brytanii. W wersji P-40B "Tomahawk II" dodano opancerzenie kabiny. Wersja posiadała 4 karabiny maszynowe 7,6 mm w skrzydłach i 2 kalibru 12,7 mm nad silnikiem. W wersji P-40C wprowadzono zbiorniki samozalepiające się przy przestrzeleniu. Była to najwolniejsza wrsja - 547 km/h.

Wprowadzony w 1941 roku głównie w siłach RAF P-40D (Kittyhawk I) odznaczał się większymi zmianami. Miał on silnik V-1710-39, skrócono w nim kadłub i zmniejszono przekrój w części silnikowej. Z kadłuba usunięto także karabiny, zaś w skrzydłach powiększono ich kaliber do 12,7 mm. W wersji P-40E dodano jeszcze dwa dodatkowe karabiny w skrzydłach.

W wersji P-40F zabudowano produkowane na licencji w zakładach Packard silniki Rolls-Royce "Merlin" V-1650-1. W wersji P-47F-5 dla poprawienia stateczności podłużnej przedłużono nieco kadłub.

P-40B zaopatrzony w 6 karabinów maszynowych 7,6 mm w skrzydłach oznaczono jako P-40G. Nazywany w Anglii "Kittyhawk III" P-40K był najcięższym z "Kittyhawków" (4536 kg). W wersji P-40N wprowadzono drobne zmiany w wyposażeniu.

Najliczniej produkowaną wersją była wersja P-40N (Kittyhawk IV). Wyposażono go w silnik Allison V-1710-81 o mocy 1360 KM, cztery karabiny maszynowe 12,7 mm i zmniejszono masę. Późniejsze wersje tej odmiany miały 6 karabinów maszynowych.

Dane taktyczno-techniczne

Konstrukcja:

Napęd:

Uzbrojenie:

Dane techniczne:

Długość  
Rozpiętość  
Powierzchnia nośna  
Masa własna  
Masa całkowita  
Prędkość maksymalna  
Prędkość minimalna  
Pułap normalny  
Zasięg  

Powrót do samolotów amerykańskich

Powrót do strony głównej