Firma Brewster Aeronautical Corporation, założona na początku lat trzydziestych, przez opierwsze lata wytwarzała tylko podzespoły lotnicze jako podwykonawca innych wytwórni. Dopiero w 1934 roku na zlecenie US NAvy podjęła się opracowania projektu i budowy prototypu samolotu zwiadowczo-bombowego (Scout Bomber) przeznaczonego na wyposażenie będących właśnie w trakcie budowy lotniskowców USS Enterprise i Yorktown. Prototyp B-138, oficjalnie oznaczony XSBA-1 oblatano 15.04.1936.
W wyniku prób Dowództwo Marynarki USA skierowało samolot do produkcji. Okazało się jednak, że firma Brewster nie ma możliwości podjęcia produkcji samolotu, wobec czego 30 samolotów seryjnych zamówiono w wytwórni Naval Aircraft Factory w Filadelfii. Produkowane tam samoloty, nieco przekonstruowane, miały zmienione oznaczenie SBN-1. Może z powodu kłopotów związanych z przeniesieniem produkcji do innego zakładu, rozpoczęła się ona dość późno i trwała długo - od listopada 1940 do marca 1942. Samoloty SBN-1 w chwili wejścia do służby okazały się przestarzałe aby mogły służyć w pierwszej linii, skierowano je więc do eskadr treningowych - służyły np. do treningu w dywizjonie VT-8 na pokładzie lotniskowca USS Hornet. W działaniach bojowych nie wzięły udziału.
Konstrukcja: Był to dwumiejscowy, wolnonośny średniopłat konstrukcji metalowej z gładkim duralowym pokryciem (z wyjątkiem sterów i lotek krytych płótnem). Trójdzielne skrzydła o obrysie trapezowym z zaokrąglonymi końcówkami, ze wzniosem tylko w częściach skrajnych były wyposażone w metalowe, perforowane klapy krokodylowe, między lotkami, a kadłubem. Mogły otwierać się jednocześnie w dół i do góry, pełniąc rolę hamulców aerodynamicznych, ograniczających prędkość nurkowania. Kabina mieściła dwie osoby pod długą, częściowo oszkloną osłoną. W podskrzydłowej części kadłuba mieściła się zamykana komora bombowa. Usterzenie klasyczne, wolnonośne, miało w prototypie obrys eliptyczny, ale w produkcji ze względów technologicznych stateczniki uzyskały obrys bardziej prostoliniowy.. Podwozie główne wciągane (golenie w skrzydła, a koła w kadłub) tak, że koła zakrywały własne komory. Kółko ogonowe stałe.
Napęd: Prototyp wyposażono początkowo w silnik Wright R-1820-4 Cyclone o mocy 555 kW, ale w czasie prób zmieniono go na XR-1820-22 Cyclone o mocy 700 kW.
Uzbrojenie :
Dane techniczne :
| Długość | 8,4 m |
| Rozpiętość | 11,9 m |
| Wysokość | 2,6 m |
| Powierzchnia nośna | m2 |
| Masa własna | kg |
| Masa całkowita | 3066 kg |
| Prędkość maksymalna | 410 km/h |
| Prędkość przelotowa | km/h |
| Wznoszenie | m/s |
| Pułap normalny | 8600 m |
| Zasięg | 1630 km |