Historia powstania i rozwoju
Samolot został skonstruowany w 1938 roku w brytyjskiej wytwórni lotniczej Bristol Aviation Company w Filton. Konstrukcyjnie oparty był na wcześniejszym projekcie BAC, bombowcu Baufort. Nowy samolot miał jednak inne przeznaczenie; miał być ciężkim myśliwcem wielorakiego przeznaczenia. Prototyp samolotu nr R2052 oblatano 17 lipca 1939 roku. Po próbach podjęto produkcję seryjną. Nowy samolot otrzymał nazwę Beaufighter, nazywany w skrócie Beau. Pierwsze samoloty zaczęły napływać do RAF od 27 lipca 1940 roku. Samolot produkowano głównie w dwóch wersjach: myśliwskiej (F) i morskiej (C) przeznaczonej dla dywizjonów Coastal Command. W wersji myśliwskiej użytkowany był przede wszystkim jako myśliwiec nocny, wyposażony w radar A.I Mk IV. W wersji morskiej użytkowany był jako samolot eskortujący dalekiego zasięgu, lekki bombowiec lub samolot torpedowy. W późniejszych wersjach samolot wyposażono w radar Gee A.I. Mk VIII.
Ogółem wyprodukowano 5850 egzemplarzy wszystkich wersji (Mk. I do Mk. 21) w wytwórniach lotniczych w Wielkiej Brytanii i Australii. Choć produkcję przerwano w 1945 roku, to modernizację prowadzono do 1950 roku, a ostatnie egzemplarze użytkowano do roku 1960.Stanowił wyposażenie sił lotniczych wielu państw: Turcji, Dominikany, Izraela, Portugalii, Palestyny.
Polacy na Beaufighterach
Samoloty Beaufighter w wersjach Mk. II NF i VI FB znajdowały się w okresie sierpień 1941-grudzień 1942 na wyposażeniu 307 Dywizjonu Nocnego Lotnictwa Myśliwskiego "Lwowskich Puchaczy". Uzyskano na nim 15 zwycięstw pewnych, 2 prawdopodobne i 7 uszkodzeń. Starty dywizjonu w tym czasie wyniosły 9 załóg (głównie wskutek wypadków na niezbyt udanej wersji Mk. II).
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: kadłub całkowicie metalowy o pojedynczym usterzeniu, płat dwudźwigarowy, podwozie dwugoleniowe z amortyzacją olejowo-powietrzną.
Napęd: dwa, 14-cylindrowe silniki Bristol Hercules Mk. III w układzie podwójnej gwiazdy o mocy 1229 kW, śmigła metalowe, trójłopatowe Rotol lub Hydromatic o zmiennym skoku
Uzbrojenie: 4 działka Hispano-Oerlikon 20 mm umieszczone w spodzie kadłuba i 6 karabinów maszynowych kalibru 7,7 mm. Dla wersji morskich dodatkowo (lub zamiennie) 8 pocisków rakietowych, 2 bomby po 500 funtów lub torpeda
Dane techniczne:
| Rozpiętość | 18,95 m |
| Długość | 13,55 m |
| Wysokość | 5,17 m |
| Powierzchnia nośna | 54,13 m2 |
| Masa własna | 6120 kg |
| Masa całkowita | 9048 kg |
| Prędkość maksymalna | 520 km/h |
| Prędkość minimalna | 134 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 607 m/min |
| Pułap praktyczny | 9382 m |
| Zasięg normalny | 1880 km |