Historia powstania i rozwoju
W latach trzydziestych wytwórnia Boulton Paul (produkująca wieże obrotowe do bombowców) zaproponowała budowę myśliwca z silnym uzbrojeniem w wieży obrotowej, którą obsługiwałby strzelec. Samolot taki, Defiant (prowokujący), został zaprojektowany w 1937 roku przez J. D. Northa, zaś pierwszy lot prototypu odbył się 11 sierpnia 1937 r. z silnikiem RR Merlin I (1030 KM). W lipcu 1939 roku wzleciał pierwszy samolot seryjny z silnikiem Merlin III. Jesienią 1941 roku pojawiły się Defianty IA z radarem AI Ml:. 4. W lipcu 1940 r. odbył pierwszy lot prototyp, a od lutego 1941 r. dostarczano seryjne Defianty II' z silnikami Merlin XX (1260 KM). W 1942 roku, ukazały się Defianty dla ratownictwa morskiego przerobione z wersji I przez dodanie zasobników zawierających 2 łodzie gumowe zrzucane rozbitkom. Również w 1942 r. przystosowywano Defianty do holowania celów powietrznych. Ogółem wyprodukowano 1064 samolotów wszystkich wersji. W służbie Defianty pojawiły się w grudniu 1939 r. Pierwszy raz wzięły udział w akcji 12. maja 1940 r. zestrzeliwując Ju-88. Niebawem jednak straty wzrosły alarmująco, ponieważ myśliwcy hitlerowscy zorientowali się w słabszych stronach Defianta (brak dobrej współpracy pilot-strzelec). Skierowane wyłącznie przeciwko bombowcom osiągały sukcesy (zestrzelenie nad Dunkierką 65 bombowców hitlerowskich). W sierpniu 1940 r. zaczęto używać Defianty jako myśliwce nocne naprowadzane przez radio na cel, a w późniejszym okresie - wyposażone w radar. Od połowy 1942 r. Defianty używane były prawie wyłącznie do szkolenia i holowania celów powietrznych.
Polacy na Defiantach
307. Nocny Dywizjon Myśliwski, tzw. "Lwowskich Puchaczy" (pierwszy sformowany wyłącznie do działań nocnych), otrzymał we wrześniu 1940 r - jako pierwsze samoloty - dwumiejscowe myśliwce z uzbrojeniem w wieży obrotowej Boulton Paul "Defiant I". Piloci myśliwscy nie mogli przyzwyczaić się do roli "kierowców" i okres szkolenia trwał długo (wielu pilotów odeszło do innych dywizjonów myśliwskich dziennych). Dopiero 3. grudnia 1940 r. dywizjon osiągnął gotowość bojową. 26 marca 1941 r. załoga "Defianta" z 307. Dywizjonu uzyskała pierwsze zwycięstwo nocne, zestrzeliwując He-111. Latem 1941 r. Dywizjon 307, wykonywał loty na "Defiantach" w obronie miasta Exeter, Po wojnie odnaleziono na złomowisku "Defianta" z szachownicami i puchaczem na usterzeniu pionowym, Po wyremontowaniu przekazano go do Muzeum Lotnictwa w Hendon w Wielkiej Brytanii.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: całkowicie metalowa, półskorupowa. Skrzydła dwudźwigarowe ze zbiornikami w części centralnej. Wieża uzbrojenia z możliwością obrotu o 360°. Z przodu i z tyłu wieży uchylne owiewki drewniane. Automatyczne zabezpieczenie przed przestrzeleniem usterzenia przez własne karabiny maszynowe. Tylny maszt antenowy wysuwany w locie.
Napęd: silnik rzędowy Rolls-Royce Merlin III o mocy 1030 KM.
Uzbrojenie: 4 karabiny maszynowe Browning kol. 0,303 cala (7,7 mm) w wieży obrotowej
Dane techniczne: .
| Rozpiętość | 11,99 m |
| Długość | 10,77 m |
| Wysokość | 3,7 m |
| Powierzchnia nośna | 23,2 m |
| Masa własna | 2750 kg |
| Masa całkowita | 3800 kg |
| Prędkość maksymalna | 388 km/h |
| Prędkość przelotowa | 338 km/h |
| Wznoszenie | 6,19 m/s |
| Pułap | 7150 m |
| Zasięg | 1690 km |