Opis powstania i rozwoju
Już w 1939 roku w wytwórni Hawker prowadzono próby nad zastosowaniem w samolocie Hurricane Mk.I mocniejszego uzbrojenia i silnika. 11.06.1940 oblatano taki samolot z metalowym pokryciem skrzydeł , napędzany silnikiem tłokowym ze sprężarką dwustopniową Rolls-Royce Merlin XX o mocy 1260 KM, który stał się prototypem wersji Mk. IIA seria 1. Ta wersja samolotu miała analogiczne uzbrojenie jak wersja Mk.I. W październiku 1940 oblatano odmianę Mk.IIA seria 2, w której wprowadzono zmiany w konstrukcji płata i kadłuba oraz śmigło trójłopatowe o zmiennym skoku. Zwiększono również uzbrojenie do 12 karabinów. W ten sposób powstała na początku 1941 roku wersja oznaczona Mk.IIB. Inż Camm (konstruktor samolotu) korzystając z pozytywnie przeprowadzonych badań z działkami 20 mm na samolotach Beaufighter i Whirlwind opracował wzmocniony wariant płata mogący pomieścić 4 działka 20 mm (po dwa w każdym skrzydle). Samolot z takim płatem i uzbrojeniem otrzymał oznaczenie Mk.IIC. Wyposażony dodatkowo w 2 bomby 113 kg lub 226 kg mógł zwalczać sprzęt opancerzony wroga. Samolot był przystosowany do ataku z lotu nurkowego i w jednostkach otrzymał popularną nazwę Hurribomber. Samoloty te działały przede wszystkim w płn. Afryce. Stosowano tam też wersję Mk.IID, w której pod skrzydłami podwieszano 2 działka 40 mm i 2 bomby po 226 kg każda. W skrzydłach znajdowały się 2 karabiny 7,7 mm.
Wersja Mk.III nie wyszła poza stadium projektu. Następną wersją samolotu był Mk.IV z takim samym uzbrojeniem, z tym, że zamiast bomb można było podwieszać 8 niekierowanych pocisków rakietowych. Samolot był napędzany silnikiem Rolls-Royce Merlin 24 o mocy 1620 KM.
Istniały także odmiany Sea Hurricane Mk.IA, Mk.IC, Mk.IIB i Mk.IIC przystosowane do lotów nad morzem i do bazowania na okrętach. Ogółem zbudowano 14223 samoloty wszystkich wersji.
Samolotów Hurricane Mk.II używano do zwalczania bombowców niemieckich nad Anglią, w osłonach konwojów morskich, w osłonach wypraw bombowych nad Francję, w obronie Murmańska w ZSRR. Od 1942 roku Hurricane Mk.IIC i Mk.IV wykonywały przede wszystkim zadania szturmowe, biorąc min. udział w zwalczaniu czołgów niemieckich w Afryce Płn. Potem skierowano je do celów szkoleniowych. Ostatnie Hurricane zakończyły służbę w wojskowych jednostkach lotniczych w 1946 roku.
Polacy na Hurricane'ach
.Od lutego 1941 na samolotach tych walczyli także piloci polscy. Hurricane Mk.IIA i Mk.IIB znajdowały się w polskich dywizjonach myśliwskich 302, 306, 315, 316 i 317, a wersja Mk.IIC w dywizjonie myśliwsko-bombowym 309 i w dywizjonie myśliwsko-rozpoznawczym 318, który współdziałał z II Korpusem Polskim w Palestynie i Egipcie. Na wersji Mk.IV latali Polacy w dywizjonie 309. Do dziś zachował się jeszcze jeden zdolny do lotu samolot Hurricane Mk.IIC z dywizjonu 309, na którym latał ppor. pil. Kazimierz Karaszewski i ppłk. Adam Wojdyga. Każdego roku, 15 września dla upamiętnienia Bitwy o Anglię samolot ten otwiera defiladę powietrzną.
Dane taktyczno techniczne
Konstrukcja: jednomiejscowy dolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne, jednogoleniowe wciągane w locie
Napęd: tłokowy silnik rzędowy Rolls-Royce Merlin XX o mocy 1260 KM
Uzbrojenie: 2 działka Vickers S lub Rolls-Royce BF 40mm, 2 karabiny maszynowe Browning 7,5 mm, 2 bomby 226 kg
Dane techniczne:
| Długość | 9,80 m |
| Rozpiętość | 12,19 m |
| Wysokość | 4,0 m |
| Masa własna | 2580 kg |
| Masa całkowita | 3500 kg |
| Prędkość maksymalna | 508 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 10,5 m/sek |
| Pułap normalny | 10200 m |
| Zasięg | 770 km |