Opis powstania i rozwoju
Słynny myśliwiec II wojny światowej - Supermarine Spitfire - znany jest w jego 24 odmianach niemal wszystkim. Mniej osób wie, że myśliwiec ten posiada również odmianę pływakową. Potrzeba powstania takiego samolotu wynikła po napadzie Niemiec na Norwegię w kwietniu 1940. chodziło o samolot myśliwski zdolny do działania z fiordów norweskich. Zakładom Vickers-Supermarine i Hawker polecono opracowanie w trybie pilnym pływakowych odmian produkowanych myśliwców Spitfire i Hurricane. wojna w Norwegii skończyła się zanim którykolwiek w projektów był ukończony. Hawker zarzucił dalsze prace nad pływakowym Hurricane, natomiast program Supermarine kontynuowano, a samolot, który powstał okazał się najszybszym pływakowym myśliwcem świata. Pierwszy projekt pływakowego Spitfire'a, oznaczony Type 342, pochodzący jeszcze z 1940, był adaptacją seryjnego samolotu Spitfire Mk.II, którego próbowano osadzić na pływakach pochodzących z wodnosamolotu Shark. Projekt jednak zarzucono, gdyż pływaki były za duże i za ciężkie., zachodziła więc obawa, że mogą poważnie pogorszyć osiągi samolotu. Zaproponowano więc inne rozwiązanie (Type 344), polegające na zaprojektowaniu specjalnych pływaków. Projekt ten został zrealizowany dopiero we wrześniu 1944pod zmienionym oznaczeniem Type 355. Był to seryjny myśliwiec Spitfire Mk.VB osadzony na specjalnie zaprojektowanych pływakach przy pomocy wolnonośnych, profilowych wsporników. Powiększono również powierzchnię statecznika pionowego w jego części nadkadłubowej oraz dodano uzupełniającą płetwę pod kadłubem.
Próby wykazały bardzo dobre własności pływakowego Spitfire, zarówno na wodzie, jak i w powietrzu. Okazało się, że dodanie pływaków nie pogorszyło znacznie ani prędkości, ani zwrotności samolotu. Zakłady Folland, które wykonały przeróbkę, dostały zamówienie na serię informacyjną i zdążyły wykonać przeróbkę dwóch następnych Spitfire Mk.VB, zanim zapadła decyzja, aby do przebudowy na odmianę pływakową użyć nowszego i mocniejszego Spitfire Mk.IX. Wykonano jeden prototyp takiego wodnosamolotu, ale nie podjęto decyzji o jego budowie seryjnej, chociaż ze względu na bardzo dobre osiągi i własności użytkowe tak przerobiony Spifire mógłby odnieść znaczne sukcesy, np. w wojnie na Pacyfiku.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja:
Napęd (Mk.IX): 12-cylindrowy, chłodzony cieczą silnik tłokowy Rolls-Royce Merlin V o mocy 1080 kW
Uzbrojenie: 2 działka Hispano 20 mm i 4 karabiny Browning 7,7 mm osadzone na stałe w płatach
Dane techniczne:
| Długość | 10,8 m |
| Rozpiętość | 11,2 m |
| Wysokość | 3,0 m |
| Masa własna | 2945 kg |
| Masa całkowita | 3715 kg |
| Prędkość maksymalna | 570 km/h |
| Prędkość ekonomiczna | 360 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 19 m/s |
| Pułap normalny | 11000 m |
| Zasięg maksymalny | 1240 km |