Opis powstania i rozwoju
Na początku 1941 r. rozpoczęto produkcję samolotów Spitfire Mk.V. Samoloty te w odróżnieniu od wersji poprzednich miały wzmocnioną konstrukcję kadłuba i łoża silnika, a także grubsze opancerzenie, były napędzane silnikiem tłokowym Merlin 45 o mocy 1470 KM. Samoloty tej wersji produkowano w odmianach A, B i C różniących się, jak w poprzednich wersjach, uzbrojeniem. Odmiana myśliwsko-bombowa Mk.VC, a od 1943 r. już wszystkie odmiany miały zaczepy bombowe: pod kadłubem na 1 bombę 226 kg i pod skrzydłami na 2 bomby po 113 kg. W 1943 r. zbudowano odmianę LF Mk.VB z obciętymi końcówkami skrzydeł do działania z dużymi prędkościami na małych wysokościach.
Do
angielskich dywizjonów myśliwskich samoloty Mk.V zaczęły trafiać od marca
1941. Łącznie wyprodukowano 6479 samolotów Spitfire Mk.V. W samoloty te
wyposażone było lotnictwo wielu krajów : Wielkiej Brytanii, USA, Egiptu,
Turcji, Portugalii i Wolnej Francji. Na Spifire walczono w Afryce, Australii, na
Bliskim i Środkowym Wschodzie. W 1942 r. 143 samoloty w wersji Mk.VB przekazano
ZSRR.
Polacy na Spitfire'ach
Spitfire Mk.V zaczęły wchodzić na wyposażenie polskich dywizjonów w lipcu (303) i sierpniu 1941 r (308 i 315). Później otrzymały je pozostałe dywizjony. Była to głównie wersja Mk.VB. W lipcu 1943 dywizjon 318 otrzymał Spitfire Mk. VC, a dywizjony 303, 306 i 316 miały obok innych maszyn także Spitfire LF Mk.VB.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: jednomiejscowy dolnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej, półskorupowej, podwozie klasyczne, wciągane w locie
Napęd: 12-cylindrowy silnik tłokowy w układzie V Rolls-Royce Merlin 45 o mocy 1470 KM
Uzbrojenie: 2 działka HS Oerlikon 20 mm i 4 karabiny maszynowe Colt Browning 7,7 mm, 1 bomba 226 kg lub 2 po 113 kg.
Dane techniczne:
| Długość | 9,12 m |
| Rozpiętość | 11,23 m |
| Wysokość | 3,36 m |
| Masa własna | 2310 kg |
| Masa całkowita | 3070 kg |
| Prędkość maksymalna | 600 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 13,6 m/sek |
| Pułap normalny | 11270 m |
| Zasięg | 1800 km |