Opis powstania i rozwoju
Samolot Woomera został zaprojektowany przez australijskie zakłady Commonwealth jako następca używanego w tym czasie angielskiego Bristol Beaufort. Oblotu prototypu dokonano we wrześniu 1943 roku. W czasie prób napotkano na wiele problemów i wprowadzono wiele zmian konstrukcyjnych. Zwiększono min. cięciwę profilu centropłata i zwiększono skos zewnętrznych części skrzydeł. Powiększono także usterzenie i oszklenie kabiny. Ostatecznie zamówiono serię 20 samolotów, ale jego oznaczenie zmieniono na Ca-11. Oblotu pierwszego egzemplarza seryjnego dokonano w lipcu 1944 roku, ale już po wyprodukowaniu następnego produkcję przerwano wskutek dostaw sprzętu amerykańskiego.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: podwozie główne o podwójnych kołach, ciekawostką były małe luki bombowe w gondolach silników oraz wieżyczki z karabinami maszynowymi umieszczone na ich grzbietach
Napęd: 2 silniki gwiazdowe Pratt & Whittney R-1830-S3C3-G o mocy 895 kW (1217 KM) każdy
Uzbrojenie: 2 działka 20 mm, 7 karabinów maszynowych 7,7 mm oraz 2 torpedy lub 1452 kg bomb
Dane techniczne:
| Długość | 12,06 m |
| Rozpiętość | 18,05 m |
| Powierzchnia nośna | |
| Masa własna | |
| Masa całkowita | 10380 kg |
| Prędkość maksymalna | 454 km/h |
| Prędkość minimalna | |
| Pułap normalny | |
| Zasięg | 3560 km |