Konstruktor francuski Marcel Riffaud wykorzystując doświadczenie zdobyte przy budowie samolotów wyścigowych w pierwszej połowie lat trzydziestych zaprojektował lekki samolot myśliwski, konstrukcji całkowicie drewnianej o stałym podwoziu oznaczony C-710. Oblatano go w lipcu 1936. W grudniu 1937 dokonano prób w locie z kolejnym prototypem oznaczonym C-713 Cyclone. Miał on wiele udoskonaleń, min. wciągane podwozie. W lutym 1938 roku w czasie prób samolot ten uległ wypadkowi. Wkrótce konstruktor przedstawił kolejną propozycję samolotu myśliwskiego Cr-714 C1. Jesienią 1938 zakłady opuścił jego prototyp: miał wzmocnioną konstrukcję, był doskonalszy pod względem aerodynamicznym oraz był wyposażony w 4 karabiny maszynowe. Co prawda ministerstwo lotnictwa zamówiło 100 egzemplarzy tego samolotu, ale po lotach próbnych w jednostkach wojskowych uznano go za samolot niedopracowany, mający wiele usterek technicznych. Początkowo sądzono, że usunie się je w trakcie eksploatacji, ale stało się inaczej. Wielu wad technicznych nie udało się usunąć. Wobec wprowadzenia do produkcji seryjnej samolotu Devoitine D-520 produkcję DR-714 przerwano po wypuszczeniu 90 egzemplarzy. 50 samolotów sprzedano potem do Finlandii, natomiast resztę przejęło lotnictwo francuskie.
1/145 Polski Dywizjon Myśliwski dowodzony przez mjr Józefa Kępińskiego otrzymał 38 sztuk tego samolotu. Poprzednio na wyposażeniu dywizjonu były samolot MS-406. Polscy piloci nie znając usterek samolotu przyjęli go entuzjastycznie. Wkrótce wyszły one na jaw. Pomimo wad samolotu udało się zestrzelić na nim 15 samolotów niemieckich przy stracie 7 pilotów własnych
Konstrukcja: jednomiejscowy dolnopłat konstrukcji drewnianej z wciąganym podwoziem
Napęd:
Uzbrojenie: 4 karabiny maszynowe Darne 7,5 mm
Dane techniczne:
Długość | 8,75 m |
Rozpiętość | 10,2 m |
Wysokość | 2,56 m |
Powierzchnia nośna | 15,95 m2 |
Masa własna | 2090 kg |
Masa całkowita | 2780 kg |
Prędkość maksymalna | 530 km/h |
Prędkość minimalna | |
Wznoszenie | 12 m/s |
Pułap normalny | 11000 m |
Zasięg | 1000 km |