Opis powstania i rozwoju
Samolot ten nie był konstrukcją nową, lecz stanowił rozwinięcie wcześniejszej konstrukcji Emila Devoitine'a - D-500. Ten z kolei był pierwszym dolnopłatem myśliwskim tej firmy. W 1934 roku samolot D-500 przerobiono; otrzymał mocniejszy silnik oraz wzmocnione uzbrojenie. Prototyp oblatał 14.08.1934 roku słynny francuski pilot wyczynowy i oblatywacz Marcel Doret na lotnisku Francazal. Samolot jeszcze bez uzbrojenia podczas lotów próbnych uzyskał na wysokości 4850 m prędkość 402 km/h. Tym samym D-510 stał się pierwszym francuskim samolotem wojskowym, który przekroczył prędkość 400 km/h w locie poziomym. Próby ukończono w 1934 roku i samolot zatwierdzono do produkcji seryjnej. Pierwszy egzemplarz seryjny odbył lot 27.07.1936, a do października wykonano następne 25 egzemplarzy z 30 zamówionych w pierwszej serii. Łącznie wyprodukowano 126 egzemplarzy, z czego 94 skierowano do służby w Armee de l'Air.
Samoloty prototypowe zbudowano w firmie Societe Aeronautique Francaise w Tuluzie. Produkcję seryjną zlecono zakładom Societe Liore-et-Olivier w Argentuil. Pierwsze egzemplarze skierowano do Groupe de Chasse II/1 w Etampes. Zgrabnym samolotem o niezłych osiągach i uzbrojeniu zainteresowały się inne kraje. Łącznie za granicę sprzedano 32 egzemplarze (2-Japonia, 2-Turcja, 2-Hiszpania, 1-Wielka Brytania, 1-ZSRR, 24-Chiny). W dniu 16 sierpnia 1939 roku w służbie było jeszcze 81 samolotów D-510, min. w GC I/1 i GC II/1 w Etampes, samodzielnych grupach myśliwskich w Algierze i Tunisie, a także w jednostkach szkolnych. W zimie 1939 wszystkie jednostki lotnicze na terenie Francji sukcesywnie pozbywały się D-510 przekazując je do jednostek afrykańskich. Pozostałe na terenie Francji egzemplarze służyły do celów szkoleniowych, między innymi także polskim pilotom. Po kapitulacji Francji większość D-510 wpadła w ręce niemieckie. Kilkanaście egzemplarzy służyło w lotnictwie Vichy wykonując loty patrolowe i szkolne.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: jednosilnikowy, jednomiejscowy dolnopłat ze stałym podwoziem, kabina odkryta, konstrukcja całkowicie metalowa pokryta blachą duralową
Napęd: 12-cylindrowy silnik rzędowy chłodzony cieczą Hispano Suiza HS77 12 Ycrs o mocy 633 kW, śmigło trójłopatowe o stałym skoku
Uzbrojenie: działko HS404 kalibru 20 mm ułożone między cylindrami silnika i strzelające przez wał śmigła, 2 karabiny maszynowe MAC kalibru 7,9 mm w skrzydłach. W egzemplarzach eksportowych montowano dodatkowo karabiny maszynowe Colt lub Darne w specjalnych gondolach podskrzydłowych, a także podskrzydłowe zaczepy małych bomb
Dane techniczne:
| Długość | 7,85 m |
| Rozpiętość | 12,09 m |
| Wysokość | 2,63 m |
| Powierzchnia nośna | 16,16 m2 |
| Masa własna | 1429 kg |
| Masa całkowita | 1921 kg |
| Prędkość maksymalna | 402 km/h |
| Prędkość przy ziemi | 330 km/h |
| Czas wznoszenia na 4000 m | 4,7 min |
| Pułap normalny | 10500 m |
| Zasięg | 700 km |