Jednym z najlepszych pływakowych wodnosamolotów francuskich II wojny światowej, jednocześnie samolotem mogącym poszczycić się ciekawą i bogatą karierą wojenną był Latécoere-298, wywodzący się w prostej linii od słynnego Latécoere-28, na którym pilot Jean Mermoz przeleciał po raz pierwszy południowy Atlantyk w 1930 roku. Zaprojektowany w 1934 roku na zlecenie francuskiej Marynarki Wojennej Laté-289-01 (I prototyp) został oblatany 8.05.1936. Po próbach w marcu 1937 marynarka złożyła zamówienie na 24 samoloty Laté-298A ze stałymi i 12 samolotów Laté-298B ze składanymi skrzydłami W następnym roku zamówiono dodatkowo 15 Laté-298B i 5 samolotów w ulepszonej odmianie Laté-298D, o pogłębionej komorze bombowej. Ogółem do 190 roku zbudowano około 175 samolotów, w tym 106 Laté-298D. W chwili napaści Niemiec na Francję w maju 1940 Laté-298 z lotów patrolowych nad morzem przeszły do bombardowania z lotu nurkowego posuwających się kolumn przeciwnika. 23.05.1940 18 Laté-298 przeprowadziło bombardowanie mostów i dróg pomiędzy Boulogne i rzeką Sommą, tracąc dzięki swej zwrotności tylko 3 samoloty w walce z Bf-109E. Późniejsze ataki bombowe prowadzono nocą. Na froncie południowym Laté-298 bombardowały wielokrotnie Genuę. Po kapitulacji Francji rząd Vichy wznowił produkcję Laté-298 w odmianie F (zbliżonej do D). Zostały one przejęte przez Niemców. W latach 1943-45 Laté-298 (w części odzyskane) podjęły znów walkę z Niemcami w ramach sił Wolnych Francuzów. Wykonały one łącznie ponad 2000 lotów bojowych w czasie 5300 h, osiągając szereg istotnych sukcesów w zwalczaniu jednostek morskich w rejonie Morza Śródziemnego. Ostatnie Laté-298 zakończyły służbę w latach pięćdziesiątych. Warto jeszcze wspomnieć o kołowej odmianie z 1939 roku, oznaczonej Laté-299 i przeznaczonej do startu z pokładu lotniskowców. Miała ona wciągane podwozie, lecz nie weszła do produkcji seryjnej.
Konstrukcja: dwu- lub trzymiejscowy wodnosamolot konstrukcji metalowej (z wyjątkiem usterzenia pionowego o drewnianych żebrach krytych płótnem). Zewnętrzne części skrzydeł mogły być składane do hangarowania. Dwa pływaki o dużej wyporności mieściły zbiorniki paliwa o pojemności 230 dm3 każdy.
Napęd: 12-cylindrowy, chłodzony cieczą rzędowy silnik tłokowy Hispano-Suiza 12 Ycrs o mocy 650 kW z metalowym, przestawialnym trójłopatowym śmigłem Ratier
Uzbrojenie : 3 karabiny maszynowe Darne 7,5 mm, z których 2 były zabudowane na stałe w skrzydłach, a trzeci - ruchomy - w tylnej kabinie. Samolot mógł unieść torpedę Type 1926 DA (670 kg) pod kadłubem lub ładunek bomb do 500 kg lub 3 bomby głębinowe względnie 9 bomb oświetleniowych.
Dane techniczne :
| Długość | 12,6 m |
| Rozpiętość | 15,5 m |
| Wysokość | 5,2 m |
| Powierzchnia nośna | m2 |
| Masa własna | 3060 kg |
| Masa całkowita | 4795 kg |
| Prędkość maksymalna | 290 km/h |
| Prędkość przelotowa | 245 km/h |
| Czas wznoszenia na 1500 m | 5 min. 39 sek. |
| Pułap normalny | 6500 m |
| Zasięg | 2200 km |