Opis powstania i rozwoju
Prace projektowe, budowę prototypu, próby lotno-eksploatacyjne i próby poligonowe bombowca nowej generacji Le0-45-01 zapoczątkowano w zakładach Liore-et-Olivier stowarzyszenia SNCASE w 1934 r. i zakończono w 1938 r. W tymże roku samolot wszedł do produkcji seryjnej pod oznaczeniem Le0-451. Zamówiona seria 140 samolotów została wkrótce zwiększona do 602. W marcu 1939 pięć seryjnych Le0-451 weszło do wyposażenia 31 Eskadry Doświadczalnej. Wybuch wojny zastał większość seryjnych Le0-451 na terenie zakładów produkcyjnych i w bazach wyposażeniowych. Do uzbrojenia jednostek lotnictwa bombowego samoloty wprowadzono dopiero w kwietniu 1940 r. Weszły one w skład dywizjonów bombowych GBI/12, GBII/12, GBI/31, GBII/31, GBI/ 11, GBII/11, GBI/23, GBII/23 - podejmując natychmiast aktywne działania bojowe na froncie we Francji. Atakowały również obiekty w Niemczech, bombardując węzły komunikacyjne, mosty, zakłady przemysłowe (w tym BMW w Monachium) i przyfrontowe lotniska Luftwaffe. Po wypowiedzeniu wojny Francji przez Włochy (dnia 10.06.1940 r.) samoloty Le0-451 weszły do akcji na froncie francusko-włoskim, bombardując bazy i obiekty północnych Włoch i na Sycylii. W akcjach tych jednostki bombowe poniosły znaczne straty. Po kapitulacji Francji większość samolotów LeO-451 weszło do służby kolaboranckiego lotnictwa rządu Vichy lub została przejęta przez Luftwaffe i wykorzystana w działaniach bojowych na Morzu Śródziemnym i na Froncie Wschodnim. Część samolotów zdołała przelecieć do baz w Afryce Północnej, gdzie niebawem weszła w skład Lotnictwa Wolnej Francji (Forces Aeriennes Francaises Libres) walczące o u boku sił sprzymierzonych. Rozwojowymi wersjami Le0-451, opracowanymi w ,latach 1940-1944 były samoloty bombowo-torpedowe Le0-451 M, Le0-458, bombowe rozpoznawcze Le0-455, Leo-457 oraz fotozwiadowcze i specjalnego przeznaczenia LeO-451T. Niektóre wersje wykonane w małych seriach lub po kilka egzemplarzy weszły do służby w jednostkach specjalnych Luftwaffe.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: całkowicie metalowy wolnonośny dolnopłat z podwójnym usterzeniem i chowanym podwoziem, kadłub półskorupowy, płat kesonowy, wielodźwigarowy, trójdzielny o obrysie trapezowym
Napęd: 2 gwiazdowe 14-cylindrowe silniki Gnome-Rhone 14N48/N49 o mocy startowej 838 kW, śmigła metalowe, trójłopatowe, przestawialne, dwuzakresowe typu Ratier 1634/1635
Uzbrojenie: 2 karabiny maszynowe MAC kalibru 7,5 mm 1 działko HS404 kalibru 20 mm, 2200 kg bomb
Dane techniczne:
| Długość | 16,85 m |
| Rozpiętość | 22,50 m |
| Wysokość | 4,95 m |
| Powierzchnia nośna | 68,2 m2 |
| Masa własna | 7815 kg |
| Masa całkowita | 11400 kg |
| Prędkość maksymalna | 492 km/h |
| Prędkość minimalna | 125 km/h |
| Czas wznoszenia na 5000 m | 14 min. |
| Pułap normalny | 9000 m |
| Zasięg | 1300 km |