Opis powstania i rozwoju
W 1938 roku konstruktor holenderski, inż. Schatzki opracował w wytwórni lotniczej N. V. Koolhoven Vliegtuigen w Rotterdamie opracował projekt samolotu myśliwskiego w układzie dolnopłata o konstrukcji uproszczonej - mieszanej z wciąganym podwoziem i zakrytą kabiną. Prototyp dostarczono w dwa miesiące po dostarczeniu rysunków do fabryki. Było to możliwe dzięki nieskomplikowanej konstrukcji i zastosowaniu łatwo dostępnych materiałów lotniczych. Prototyp oblatano 22.09.1938, a drugi po usunięciu niedomagań i usterek, w lutym 1939 roku. W październiku 1938 pierwszy prototyp przedstawiono francuskim władzom wojskowym , a potem skierowano go do badań i dalszych prób w Cazaux we Francji. W ich wyniku francuskie władze wojskowe złożyły w holenderskiej wytwórni zamówienie na 50 samolotów myśliwskich tego typu przeznaczonych dla własnych terytoriów zamorskich. Zamówienie opiewało na dwie odmiany samolotu z różnymi silnikami : FK-58 napędzanego silnikami Hispano-Suiza 14Aa10 o mocy 1080 KM i FK-58A z silnikiem Gnome-Rhone 14N16 również o mocy 1080 KM. Dostawy samolotów rozpoczęły się 17.06.1939. 18 września 1939 dostawy przerwano po dostarczeniu 18 egzemplarzy. Przyczyną było zaostrzenie się sytuacji międzynarodowej. Łącznie przesłano 11 samolotów FK-58A i 7 FK-58. Pozostałe maszyny zatrzymało lotnictwo holenderskie. Wybuch wojny spowodował także wstrzymanie wysyłki dostarczonych samolotów z Francji do Indochin. Samoloty te przejęło francuskie ministerstwo lotnictwa i przeznaczyło je do eskadr obrony powietrznej kraju.
Polacy na FK-58
Tak się złożyło, że na FK-58 latali tylko piloci polscy. Najpierw samoloty przydzielono do trzech polskich kluczy osłaniających miejscowości d'Etampes koło Paryża (3 sztuki), Villacoublay (2 sztuki) i Lyon (4 sztuki). Od 16 maja 1940 jedyną większą polską jednostką wyposażoną w te samoloty była 2 eskadra Koolhoven'ów (2 Escadrille de Koolhoven de Salon) w Prowansji, w której do 2.06.1940 zgrupowano 9 samolotów FK-58A. Dowódcą jednostki został por. pil. St. Czarnecki. W ramach tej eskadry utworzono cztery patrole powietrzne które prowadziły regularne loty rozpoznawcze nad Clermont-Ferrand, Salon oraz Istres.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: jednomiejscowy, wolnonośny dolnopłat o konstrukcji mieszanej , kadłub spawany z rur stalowych, pokryty w przedniej części blachą, w tylnej płótnem, skrzydła drewniane, kryte sklejką, lotki i stery o konstrukcji szkieletowej pokryte płótnem, podwozie klasyczne wciągane w locie.
Napęd: omówiony w tekście powyżej
Uzbrojenie: 4 karabiny maszynowe FN Browning kalibru 7,5 mm w skrzydłach
Dane techniczne:
| Długość | 8,69 m |
| Rozpiętość | 11,00 m |
| Wyskość | 3 m |
| Masa własna | 1800 kg |
| Masa całkowita | kg |
| Prędkość maksymalna | 503 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 14,5 m/s |
| Pułap normalny | 10400 m |
| Zasięg | 950 km |