Opis powstania i rozwoju
Przedłużające się próby w locie prototypu samolotu R-XX i upadłość pod koniec 1935 roku firmy Z.M. Plage & Laśkiewicz wpłynęły hamująco na postęp prac przy budowie samolotu R-XXA. Po założeniu nowej spółki pod nazwą Lubelska Wytwórnia Samolotów, z przeważającym wkładem kapitału państwowego, prace kontynuowano, przemianowując R-XXA na LWS-1. W tym czasie LWS przejmowała od biura konstrukcyjnego PZL dokumentację oraz przygotowywała produkcje seryjną nowego bombowca LWS-4 Żubr. Samolot był rozwiązany bardziej nowocześnie niż R-XXA, stwarzał lepsze perspektywy rozwojowe, umożliwiał przedłużenie serii w tych samych warunkach fabrykacji. Wobec takich , widoków wytwórnia wystąpiła z ofertą do KMW o odstąpienie od mało zaawansowanego LWS-1 na rzecz pływakowej wersji "Żubra", którą oznaczono jako LWS-5. Propozycja została przyjęta i wkrótce zawarto umowę na budowę prototypu, podejmując przy tym pierwsze kroki w kierunku przygotowania produkcji następnych 5 egzemplarzy. Dla prototypu zamierzano wykorzystać pływaki zdemontowane z R-XX, a dla pozostałych sprowadzano w sierpniu 1937 roku do Pucka z Anglii 5 par pływaków Short. Budowa prototypu LWS-5 była znacznie zaawansowana. Zmian na wodnosamolot dokonywano na egzemplarzu wziętym z serii LWS-4. Jednak niepowodzenia w prototypem PZL-30, stanowiącym pierwowzór "Żubra", katastrofa w locie, przedłużające się badanie powypadkowe, przeróbki konstrukcji powodujące zmniejszenie masy użytecznej i wzrost kosztów przedsięwzięcia zmusiły KMW da rezygnacji z LWS-5. W kwietniu 1938 r. zaniechano budowy prototypu, zaawansowanego w 75 %. Po kolejnych niepowodzeniach wynikła sytuacja, którą można określić kryzysem zaufania KMW do wytwórni lubelskiej.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: Dwusilnikowy górnopłat wolnonośny o konstrukcji mieszanej lub metalowej. Wodnosamolot pływakowy przeznaczony do działań niszczycielskich. Liczba osób załogi: 4. Skrzydło alternatywnie: dwudźwigarowe drewniane, vvielopodłużnicowe pokryte sklejką lub metalowe pokryte do I dźwigara blachą, reszta płótnem: Mechanizacja: 3 klapy oraz interceptory sprzężone z lotkami. Usterzenie spawane z rurek stalowych, pokryte płótnem. Kadłub metalowy. Części przednia i środkowa: podłużnicowo-wręgowe. Część tylna: kratownica spawana z rur chromowomolibdenowych. Pokrycie części I i II blachą duralową. Pokrycie części III - na grzbiecie blachą duraluminiową, spód i boki pokryte płótnem. Dwa pływaki wielogrodziowe Short z duraluminium, wsparte o skrzydło i kadłub zastrzałami z rur stalowych o przekroju kroplowym.
Napęd: Silniki Bristol ,Pegasus.III a mocy 550 kW (750 KIvI). Śmigła trójłopatowe, metalowe, o skoku zmiennym w locie Hamilton Standard Steel
Uzbrojenie: 5 ruchomych karabinów maszynowych Vickers kalibru 7,7 mm, 600-800 kg bomb lub torpeda lotnicza
Dane techniczne:
| Długość | 15,40 m |
| Rozpiętość | 18,50 m |
| Wysokość | 5,00 m |
| Powierzchnia nośna | 49,0 m2 |
| Masa własna | 4740 kg |
| Masa całkowita | 6800 kg |
| Prędkość maksymalna | 302 km/h |
| Prędkość minimalna | |
| Prędkość wznoszenia | 3,8 m/s |
| Pułap normalny | 5200 m |
| Zasięg | 1100 km |