Opis powstania i rozwoju
Założenia techniczne dla okrętu ORP Gryf sformułowane jeszcze w 1930 roku przewidywały posiadanie samolotu pokładowego. Na ich podstawie opracowano projekt amfibii A-2 oraz wyrzutni katapultowej. Od koncepcji zastosowania samolotu na ORP Gryf jednak odstąpiono. Dopiero w 1935 roku podjęto budowę tej amfibii na zasadach półamatorskich w warsztatach parku lotniczego w Pucku Konstruktorem samolotu został inż. Jerzy Nikol. Oblot nastąpił 04.03.1939. Dowództwo marynarki wykazało zainteresowanie tym samolotem, ale jako szkolnym i patrolowym z możliwością wykorzystania w eskadrze rzecznej.
W trakcie działań wojennych samolot ewakuowano do bazy w Helu, gdzie uległ zniszczeniu w czasie bombardowania. Po kapitulacji zainteresowało się nim lotnictwo niemieckie i wywieziono go do jednej z baz na terenie Niemiec, gdzie został odremontowany i oznaczony rejestracją D-GÖTZ. Wykorzystano go później w celach ekspozycyjnych.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: jednosilnikowy górnopłat wolnonośny. Amfibia łodziowa przeznaczona do szkolenia i patrolowania. Konstrukcja drewniana. Liczba osób załogi: 2. Płat dwudźwigarowy, trójdzielny, pokrycie do II dźwigara sklejką, reszta płótnem: Skrzydła podzielono wewnątrz na kilka wodoszczelnych grodzi. Usterzenie pionowe - podwójne. Statecznik poziomy przestawialny. Kadłub łodziowy, półskorupowy, podzielony na kilka wodoszczelnych ~ grodzi. Kabina załogi odkryta. Pod skrzydłami boczne pływaki stabilizujące. Podwozie kołowe podciągane pod dolną powierzchnię płata. Płoza ogonowa stała.
Napęd: silnik rzędowy 4-cylindrowy, chłodzony powietrzem, DH Gipsy Major o mocy 96 kW (130 KM): Śmigło trójłopatowe, drewniane pchające
Uzbrojenie:
Dane techniczne:
| Długość | 7,7 m |
| Rozpiętość | 12,6 m |
| Wysokość | 3,1 m |
| Powierzchnia nośna | 21,5 m2 |
| Masa własna | 630 kg |
| Masa całkowita | 950 kg |
| Prędkość maksymalna | 147 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 2,4 m/s |
| Pułap normalny | 3800 m |
| Zasięg | 600 km |