PZL-46 Sum

Typ: rozpoznawczo-bombowy

Opis powstania i rozwoju

Inżynier Stanisław Prauss zaprojektował Suma jako następcę samolotu Karaś. Jako studium doswiadczalne problemów związanych z projektowaniem Suma posłużyła doświadczalna odmiana Karasia, oznaczona PZL-42, wyposażona w podwójne usterzenie pionowe oraz w wysuwaną kołyskę bombardiersko-strzelecką. PZL Sum miał starannie opracowane kształty aerodynamiczne i znacznie lepsze osiągi od Karasia. Do interesujących rozwiązań konstrukcyjnych zastosowanych na tym samolocie należały: wciągana kołyska bombardiersko-strzelecka, zasuwana osłona tylnego górnego stanowiska strzeleckiego oraz chowane do kadłuba uzbrojenie.

Pierwszy prototyp samolotu PZL-46 Sum zastał wystawiony na Międzynarodowym Salonie Lotniczym w Paryżu w grudniu 1938 roku. Samolot został oblatany na przełomie lat 1938 i 1939. Gdy wzrosło napięcie stosunków polsko-niemieckich w końcu marca 1939 roku, wytwórnia otrzymała polecenie szybkiego uruchomienia produkcji seryjnej Sumów, których zamówiono 300 sztuk. Jednak przed wybuchem wojny nie zdążono zmontować ani jednego Suma. Gotów był natomiast drugi prototyp, a trzeci prototyp - będący wzorcem dla wersji eksportowej - był już na ukończeniu. We wrześniu 1939 raku na drugim prototypie Suma, ewakuowanym do Rumunii, inż. S. Riess uciekł z lotniska w Bukareszcie przewożąc 26 września rozkazy do oblężonej Warszawy (lądował na Lotnisku Mokotowskim), a następnie odleciał do Kowna na Litwie.

Dane taktyczno-techniczne

Konstrukcja: półskorupowa, duralowa, podwozie stałe, zbiorniki paliwa na 750 l

Napęd: silnik gwiazdowy, 14-cylindrowy, PZL-Bristol Pegaz XX, o mocy 677 kW (920 KM)

Uzbrojenie:4 karabiny maszynowe 7,9 mm stałe i 2 karabiny maszynowe 7,9 ruchome oraz 600 kg bomb

Dane techniczne:

Powrót do samolotów polskich

Powrót do strony głównej