RWD-14 Czapla

Typ: obserwacyjny

Opis powstania i rozwoju

Samolot RWD-14 został zaprojektowany przez inż S.Rogalskiego i J. Drzewieckiego na przełomie lat 1934/1935 w Doświadczalnych Zakładach Lotniczych na zamównienie polskiego lotnictwa wojskowego jako następca samolotu łącznikowo-obserwacyjnego Lublin R-XIII. W roku 1935 zbudowano pierwszy prototyp RWD-14, wyposażony w silnik Pratt-Whitney Wasp o mocy 400 KM. Został on oblatany pod koniec tego roku. Był jednak za ciężki i miał za niskie osiągi. Na początku 1937 gotów był drugi prototyp RWD-14/II, który 20.04.1937 uległ katastrofie. Samolot wpadł w korkociąg i pilotowi nie udało się uratować maszyny. Taki sam wypadek miał miejsce na jesieni 1937 w locie trzeciego prototypu RWD-14/III. Prototypy te nosiły również oznaczenia RWD-14a. Przyczuną wypadków było zahaczanie się dźwigni mechanizmu sterowania o kratownicę kadłuba. Dopiero na początku 1938 czwarty prototyp oznaczony RWD-14b spełnił wszystkie wymagania i pomyślnie ukończył próby. Podobnie jak z samolotem RWD-8, dokumentację samolotu RWD-14b przekazano z DWL do innej wytwórni, tym razem do Lubelskiej Wytwórni Samolotów (LWS). Przygotowaniem produkcji kierował tam inż. R. Bartel, prowadzeniem zmian konstrukcyjnych inż. R. Aleksandrowicz. Polskie lotnictwo wojskowe zamówiło 65 samolotów tego typu i nadało im imię "Czapla". Samoloty seryjne różniły się od czwartego prototypu wiatrochronem drugiej kabiny, który można było wysuwać dla lepszego odsłonięcia obserwatora. Produkcję zakończono 28.02.1939. Cena jednego egzemplarza wynosiła 85 tys. złotych.

Wiosną i latem 1939 samoloty trafiły do 13 eskadry w 1 Pułku Lotniczym w Warszawie, 23 eskadry w 2 Pułku Lotniczym w Krakowie, 33 eskadry w 3 Pułku Lotniczym w Poznaniu, 53 eskadry w 5 Pułku Lotniczym w Lidzie i 63 eskadry w 6 Pułku Lotniczym we Lwowie. Każda z eskadr otrzymała po 7 Czapli. Pozostałe samoloty znajdowało się w rezerwie. Część z nich trafiło w czasie działań wojennych do jednostek liniowych.

Wskutek długiego okresu prób samolot w chwili wprowadzenia na wyposażenie ekadr był już nieco przestarzały i równolegle wprowadzono do produkcji nowocześniejszy samolot LWS-3 Mewa. W działaniach bojowych zniszczeniu uległa większość Czapli. 10 sztuk ewakuowano do Rumunii, a 1 na Węgry.

Dane taktyczno techniczne

Konstrukcja: dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej, podwozie stałe-klasyczne

Napęd: 9-cylindrowy gwiazdowy silnik PZL G-1620 Mars II o mocy 470 KM

Uzbrojenie: 1 stały karabin maszynowy pilota PWU wz. 33 kalibru 7,9 mm strzelający między cylindrami silnika, 1 ruchomy karabin maszynowy obserwatora Vickers F kalibru 7,7 mm

Dane techniczne:

Długość 9,0 m
Rozpiętość 11,9 m
Wysokość 3,0 m
Masa własna 1225 kg
Masa całkowita 1700 kg
Prędkość maksymalna 247 km/h
Prędkość wznoszenia 6,1 m/s
Pułap normalny 5100 m
Zasięg 675 km

Powrót do samolotów polskich

Powrót do strony głównej