Mikojan/Gurewicz I-222

Typ: myśliwsko-przechwytujący

 

Opis powstania i rozwoju

Na kolejnym egzemplarzu, nazwanym I-222 (3A), po raz pierwszy wystartował Aleksiej Jakimow 7 maja 1944 r. 3A nie był prostym powtórzeniem 2A: jako pierwszy wśród samolotów Mikojana otrzymał kabinę hermetyczną, co wymagało uprzedniego rozwiązania kilku problemów szczegółowych. Gdy samolot osiąga wysokość kilkunastu kilometrów, gdzie powietrze jest bardzo rozrzedzone, ciśnienie wewnętrzne rozpiera kabinę z ogromną siłą. Warianty konstrukcji badano w komorach ciśnieniowych. Początkowo oszklenia kabin rozlatywały się z olbrzymim hukiem. Później przestały pękać, ale za to na szybach osadzała się para utrudniająca widoczność. Wilgoć usunięto montując wentylatory nadmuchujące na szyby gorące powietrze, lecz to z kolei pogarszało wytrzymałość szkła organicznego i znowu groziło pęknięciem osłony. W ten sposób koło się zamykało. Z czasem wypracowano inne sposoby (szkło dwuwarstwowe, staranniejsze kierowanie strugami gorącego powietrza, wkładki higroskopijne) i kabina hermetyczna stała się zdatna do zastosowania na samolocie bojowym. W przerwie między stałą a ruchomą częścią osłony umieszczano gumowy wąż, który po napompowaniu dokładnie wypełniał szczelinę. Oprócz kabiny hermetycznej I-222 różnił się od swego poprzednika silnikiem AM-39 o znacznie większej mocy, z dwoma turbosprężarkami TK-2B i nowym czterołopatowym śmigłem. Jakimow w czasie prób osiągnął bardzo dobre wyniki (prędkość 691 km/h, pułap 14 500 a trzeba przy tym pamiętać, że nie był to specjalnie budowany samolot rekordowy, lecz bojowy. W połowie 1944 r. uznano, że 3A (I-222) nadaje się do produkcji seryjnej jako wysokości myśliwiec przechwytujący (przewidywano dla niego oznaczenie MiG-7). Bliski koniec wojny, a także mało prawdopodobne zagrożenie niemieckimi bombardowaniami z dużej wysokości wstrzymały produkcję seryjną tego samolotu.

Dane taktyczno-techniczne

Konstrukcja: identyczna jak w I-221

Napęd: jak w I-221

Uzbrojenie: 2 działka SzWAK 20 mm z zapasem 200 naboi

Dane techniczne:

Długość 9,60 m
Rozpiętość 13,0 m
Powierzchnia nośna 22,38 m2
Masa własna kg
Masa całkowita 3790kg
Prędkość maksymalna 691 km/h
Prędkość minimalna 169 km/h
Czas wznoszenia na 5000 m 5,5 min
Pułap normalny 14500 m
Zasięg 1000 km

Powrót do samolotów radzieckich

Powrót do strony głównej