Skrót MDR oznaczał morskoj dalnyj rozwiedczik, czyli samolot rozpoznawczy dalekiego zasięgu. Prototyp MDR-6 został zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym kierowanym przez I.W. Czietwierikowa. Był to pierwszy samolot lotnictwa morskiego ze skrzydłem typu "czajka" przypominającym polski płat Puławskiego.
Prototyp tego samolotu został oblatany z silnikiem M-25JE w roku 1937. Próby wypadły pomyślnie i samolot skierowano do produkcji. Pierwsze samoloty seryjne otrzymały silnikiM-62 o mocy 1000 KM. Seryjne samoloty nosiły oznaczenie MDR-6 ASz lub Samoljot N, a od 1941 roku - Cze-2.
Konstrukcja samolotu okazała się udana, co zachęciło do jej dalszej modernizacji. Pierwszą wersją rozwojową był MDR-6 B-1 z roku 1940, a druga MDR-6 B-2 z roku 1941. Obydwa samoloty posiadały silniki rzędowe M-105 o mocy 1050 KM. Wersja B-2 posiadała nieco wyżej umieszczone silniki. Wersja B-4 z roku 1943 posiadała wyższy kadłub, podwójne usterzenie kierunku i silniki WK-105F. Po zakończeniu wojny opracowano jeszcze wersje MDR-6B-5 wyposażoną w silniki WK-107A o mocy 1700 KM. Żaden z tych prototypów nie wszedł do produkcji seryjnej.
Konstrukcja: trzymiejscowy grzbietopłat o konstrukcji metalowej, z wyjątkiem płóciennego pokrycia spływu skrzydeł i i powierzchni sterowych. Skrzydła były zagięte do dołu przy kadłubie dla zmniejszenia oporów interferencyjnych i podniesienia ich w górę. Podłodzie jednoredanowe uzupełnione pływakami wspornikowymi
Napęd: 2 silniki rzędowe M-105 o mocy 1050 KM
Uzbrojenie: karabin Szkas 7,62 mm w przednim stanowisku i dwa karabiny UBT w wieżyczce, miny, bomby lub torpedy o masie do 600 kg
Dane techniczne:
| Długość | 15,75 m |
| Rozpiętość | 19,4 m |
| Wysokość | 4,2 m |
| Powierzchnia nośna | 59,4 m2 |
| Masa własna | 4100 kg |
| Masa całkowita | 7200 kg |
| Prędkość maksymalna | 360 km/h |
| Prędkość przelotowa | 220 km/h |
| Pułap normalny | 9000 m |
| Zasięg | 2650 km |