Opis powstania i rozwoju
Samolot opracowany w 1940 r. pod kierunkiem inż. A. N. Tupolewa na zlecenie radzieckiego Ministerstwa Obrony i Dowództwa Lotnictwa. Zbudowane trzy prototypy oznaczo symbolem: "103" (ANT-58), "103U" (ANT-59), "103W" poddano próbom i badaniom w okresie od maja 1941 do sierpnia 1942 r. Prototypy były badane na silnikach rzędowych AM-37 o mo 1030 kW (1400 KM) i na silnikach gwiazdowych ASz-82NW o mocy 1250 kW (1700 KM) z różnymi typami śmigieł. Przeszły też poligonowe próby z zastosowaniem kilku typów zróżnicowanego uzbrojenia.
Wzorcem dla podjęcia seryjnej produkcji został prototyp "103W" z silnika gwiazdowymi ASz-82NW. Seryjne samoloty otrzymały oznaczenie Tu-2. Samoloty pierwszej krótkiej serii informacyjnej wprowadzono w 1942 r. do jednostek lotnictwa bombowego 3 Armii Powietrznej na front Kaliniński. Tu podjęły aktywne działania bojowe, w wyniku których wprowadzono na bieżąco w serii szereg zmian konstrukcyjnych polepszających warunki użytkowania samolotu na polu walki. Wielkoseryjną produkcję Tu-2S wyposażonych w silniki ASz-82FN o mocy 1361 kW (1850 KM) urochomiono w trzech wytwórniach jeśienią 1943 r. Rozwinięciem tej wersji był samolot Tu-2 z silnikami ASz-83 o zwiększonej mocy do 1400 kW (1900 KM). W 1944 opracowano i skierowano na front także odmianę szturmową samolotu Tu-2Sz.
Samoloty Tu-2 wszystkich wersji do końca wojny operowały na głównych kierunkach działań bojowych Frontu Nadbałtyckiego, Frontu Białoruskiego, Frontu Ukraińskiego i następnie na Dalekim Wschodzie przeciwko siłom japońskim Armii Kwantuńskiej. Po wojnie samolot był nadal rozwijany (eksperymentalne Tu-2D, Tu-2DB, Tu-2ACz, Tu-2 RSzR) i produkowany seryjnie w wariancie podstawowym bombowca nurkującego (Tu-2S), samolotu rozpoznawczego (Tu-2R) i torpedowego (Tu-2T). W latach 1950-1957 samoloty Tu-2 posiadało również polskie lotnictwa bombowe.
Dane taktyczno techniczne
Konstrukcja: Całkowicie metalowy wolnonośny średniopłat z podwójnym usterzeniem i chowanym podwoziem. Kadłub półskorupowy. Płat kesonowy, jednodźwigarowy, trójdzielny.
Napęd: Dwa gwiazdowe 14-cylindrowe silniki ASz-82 FN o mocy 1361 kW (1850 KM). Śmigła metalowe trójłopatowe przestawialne dwuzakresowe typ: AW-5 W-167A lub czterołopatowe AW-5LW-166B, AW-5LW-188B, AW-9F-21k.
Uzbrojenie:
5 k. masz. SzKAS kał. 7,62 mm, 2 działka SzWAK kal. 20 mm lub 2 działka SzWAK
kal. 20 mm, 3 k. masz. UBS kal. 12,7 mm, bomby - 1000...2000 kg. Stosowano też
inne warianty uzbrojenia.
Dane techniczne:
| Długość | 13,82 m |
| Rozpiętość | 18,86 m |
| Powierzchnia nośna | 48,8 m2 |
| Wysokość | 4,55 m |
| Masa własna | 7474 kg |
| Masa całkowita | 11360 kg |
| Prędkość maksymalna | 547 km/h |
| Prędkość minimalna | 140 km/h |
| Czas wznoszenia na 5000 m | 9,5 min |
| Pułap normalny | 9500 m |
| Zasięg | 2100 km |