Curtiss SC-2 Seahawk

Typ: wodnosamolot

Opis powstania i rozwoju

Gdy w 1942 marynarka USA złożyła w zakładach Curtiss-Wright zamówienie na projekt jednopływakowego wodnosamolotu pokładowego który miał zastąpić na katapultach okrętów wojennych poprzednie wodnosamoloty OS2U Kingfisher i SO3C Seamew, nikt jeszcze nie wiedział, że będzie to ostatni Curtiss z długiej linii samolotów tej klasy. Jeszcze w czerwcu 1942 roku rozpoczęto prace projektowe, a 16 lutego 1943 odbył się oblot pierwszego prototypu oznaczonego XSC-1.

Pierwsza dostawa wodnosamolotów SC-1, które otrzymały nazwę Seahawk miała miejsce w październiku 1944 roku. Jako pierwszy otrzymał te samoloty pancernik "Guam". Pierwsza znana akcja bojowa w której użyto wodnosamolotów SC-1 Seahawk to bombardowanie wyspy Borneo (dziś Kolimantan) przed lądowaniem tam wojsk alianckich w czerwcu 1945. Ogółem zakłady Curtiss w Columbus zbudowały 550 seryjnych SC-1 oraz, już po wojnie 9 wodnosamolotów w odmianie 2-miejscowej SC-2. Zbudowano poza tym 7 prototypów.

Dane taktyczno-techniczne

Konstrukcja: jednomiejscowy wodnosamolot konstrukcji całkowicie metalowej z pracującym pokryciem ze stopów lekkich przystosowany do startów z katapult okrętowych Trójdzielny płat ze składanymi częściami skrajnymi. Za kabiną pilota znajdowało się pomieszczenie mające pomieścić człowieka, co umożliwiało zastosowanie samolotu do celów ratownictwa morskiego Podłodzie jak we wszystkich zwiadowczych wodnosamolotach pokładowych US Navy, składało się z centralnego pływaka osadzonego na pojedynczym pylonie i dwóch bocznych pływaków wspornikowych.

Napęd: gwiazdowy, chłodzony powietrzem, 9-cylindrowy, tłokowy silnik Wright R-1820-62 o mocy 995 kW (zastawano turbosprężarkę) który napędzał trzyłopatowe, przestawialne, metalowe śmigło

Uzbrojenie: 2 stałe karabiny maszynowe Colt-Browning  12,7 mm, zabudowane w śródpłacie. Samolot mógł też zabrać 2 bomby po 45 kg w komorze mieszczącej się w central nym pływaku i zaopatrzonej w wodoszczelne drzwi oraz 2 bomby po 112 kg na wyrzutnik ach pod śródpłatem. Zamiast jednej z tych bomb można było zabrać pojemnik z radarem ASH.

Dane techniczne:

Długość 11,1 m
Rozpiętość 12,5 m 
Wysokość 5,5 m
Powierzchnia nośna  
Masa własna 2860 kg
Masa całkowita 3595 kg
Prędkość maksymalna 504 km/h
Prędkość minimalna  
Wznoszenie 12,5 m/s
Pułap normalny 11375 m
Zasięg 1750 km

Powrót do samolotów amerykańskich

Powrót do strony głównej