Opis powstania i rozwoju
Zanim dowództwo francuskiej marynarki wojennej zdecydowało o zakupie 3 cywilnych łodzi latających Late-521 w odmianie wojskowej, oznaczonej 523, za mówiło w zakładach Latecoere specjalny ciężki wodnosamolot z przeznaczeniem do dalekiego zwiadu. Wodnosamolot miał mieć masę całkowitą około 20 t i napęd złożony z 4 silników gwiazdowych Hispano-Suiza, po 735 kW każdy. Prace nad projektem Late-610 rozpoczęto, ale niebawem dowództwo wprowadziło do swych wymagań wiele poprawek, powodując konieczność istotnych zmian w usterzeniu, napędzie itp. Również masa całkowita samolotu wzrosła o 5 ton. Nową odmianę oznaczono Late-611.
Pierwszy lot prototypu odbył się 08.03.1939, a po wymianie uzbrojenia próby podjęto w listopadzie tego roku. Jeszcze w grudniu 1939 admiralicja francuska podjęła decyzję o budowie serii 10 samolotów w ulepszonej wersji o oznaczeniu zmienionym na Late-612. Rozwój sytuacji wojennej przekreślił tą decyzję, natomiast prototyp po zakończeniu prób przekazano marynarce wojennej. W 1940 roku samolot został rozbrojony w ramach warunków zawieszenia broni pomiędzy Niemcami i Francją. Po wielu przygodach w 1942 roku udało się samolot uprowadzić do Dakaru, gdzie podjął wreszcie zadania bojowe - patrolowanie południowego Atlantyku u boku Sunderladów. Ostatnią wojenną przygodą Late-611 było omyłkowe wodowanie u wybrzeży Francji na terenie zajętym przez Niemców 1944 roku. Samolot został ostrzelany z brzegu, ale udało mu się uciec.
Late-611 pozostał w służbie do 1947 roku.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: całkowicie metalowa łódź latająca. Płat wyposażony był w klapy do wodowania. Kadłub piętrowy składał się podobnie jak w Late-523 z szerszej dolnej części, stanowiącej dwuredanową łódź oraz z węższej części górnej, mieszczącej załogę i służącej jako wspornik płata. Silniki zabudowane przed krawędzią natarcia płata. W tylne części gondoli skrajnych silników wciągane były w locie (elektrycznie) pływaki wspornikowe
Napęd: 4 chłodzone powietrzem, 14-cylindrowe silniki gwiazdowe Gnome-Rhone 14N30/31 o mocy 743 kW
Uzbrojenie: 2 karabiny maszynowe Hotchkiss (13,2 mm) zabudowane na stałe w płacie i strzelające do przodu, wieżyczka z działkiem 25 mm na grzbiecie kadłuba oraz 4 ruchome karabiny Darne (7,5 mm) strzelające na boki przez okienka w ściankach kadłuba. Ładunek bomb wynosił 800 kg. W wyniku prób działko 25 mm zostało zastąpione podwójnym karabinem Darne 7,5 mm. Trzeci taki karabin dodano w stanowisku ogonowym. Również 2 przednie karabiny Hotchkiss zastąpiono karabinami Darne.
Dane techniczne:
| Długość | 27,1 m |
| Rozpiętość | 40,6 m |
| Wysokość | 7,65 m |
| Powierzchnia nośna | |
| Masa własna | 15980 kg |
| Masa całkowita | 26465 kg |
| Prędkość maksymalna | 350 km/h |
| Prędkość przelotowa | 180 km/h |
| Czas wznoszenia na 2000 m | 10 min |
| Czas trwania lotu patrolowego | 33 h |
| Pułap normalny | |
| Zasięg | 4250 km |