Opis powstania i rozwoju
Prace przy dokumentacji konstrukcyjnej i budowę prototypu DB-240 zakończono na
początku 1940 r. Samolot noszący oznaczenie DB-240 był projektowany pod kierunkiem inż. W. G.
Jermołajewa na bazie doświadczalnego samolotu „Stal-7" konstrukcji R. L. Bartiniego. W
październiku 1940 r. DB-240 po krótkotrwałych próbach został skierowany do produkcji seryjnej,
otrzymując oznaczenie Jer-2. Do jednostek lotnictwa bombowego pierwsze samoloty
przekazano w przededniu wojny. Utworzono dwa pułki bombowe uzbrojone w 120 samolotów Jer-2. Po wybuchu
wojny Jer-2 operowały na głównej linii natarcia wojsk niemieckich na Białorusi i Ukrainie,
bombardując kolumny pancerne i zmotoryzowane, transport i zaplecze przeciwnika. 8 sierpnia
startując z wyspy Sarema u wybrzeża Estonii, eskadra Jer-2 dokonała nocnego nalotu na Berlin lecąc
w zespole wraz z bombowcami Ił-4. Naloty na Berlin powtarzano wielokrotnie. W ciężkich walkach
pod Woroneżem, Tułą i Moskwą, samolotów Jer-2 użyto do bezpośredniego wsparcia frontu w
uderzeniach wymierzonych przeciwko broni pancernej i w atakach szturmowych na umocnienia.
Na tyłach przeciwnika samoloty bombardowały węzły komunikacyjne i zgrupowania
wojsk. Pierwsze Jer-2 wyposażono w silniki M-105 o mocy 772 kW (1050 KM). Kolejne serie
samolotów od 1943 r. otrzymały silniki Acz-30B o mocy 1 103 kW (ł500 KM) na paliwo ciężkie
(nafta) i wzmocnione uzbrojenie strzeleckie. W latach 1942-1944 na samolocie Jer-2 wprowadzono
zasadnicze zmiany w konstrukcji kadłuba, skrzydła i podwozia. Na kilku doświadczalnych
egzemplarzach przebadano w locie prototypy unikalnych silników wysokoprężnych. Opracowano
także odmianę samolotu Jer-4, który pozostał do końca wojny w fazie prób. Jer-2 po raz ostatni
zostały użyte w walkach na Dalekim Wschodzie (Mandżuria) przeciwko japońskim siłom Armii
Kwantuńskiej.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: Całkowicie metalowy, wolnonośny średniopłat, z podwójnym usterzeniem i chowanym podwoziem. Kadłub półskorupowy segmentowy. Płat trójdzielny o złożonej dźwigarowej konstrukcji w części centralnej przykadłubowej o charakterystycznym załamaniu.
Napęd:
Dwa rzędowe 12-cylindrowe silniki ACz-30B (M-30B) o mocy 1 103 kW (1500 KM). Śmigła
metalowe trójłopatowe, przestawialne, dwuzakresowe typ: AW-5LW-116 lub WISz-24.
Uzbrojenie: 1 karabin maszynowy UBK 12,7 mm, 1 karabin maszynowy UBT 12,7 mm, 1 działko SzWAK 20 mm, bomby 1000-5000 kg
Dane techniczne:
| Długość | 16,42 m |
| Rozpiętość | 23,00 m |
| Wysokość | 4,55 m |
| Powierzchnia nośna | 73,1 m2 |
| Masa własna | kg |
| Masa całkowita | 14850 kg |
| Prędkość maksymalna | 446 km/h |
| Prędkość minimalna | 140 km/h |
| Czas wznoszenia na 5000 m | 30 min |
| Pułap normalny | 7700 m |
| Zasięg | 5000 km |