Beriew MBR-2/2bis

Typ: łódź latająca

Opis powstania i rozwoju

W II wojnie światowej Związek Radziecki nie prowadził większych operacji morskich, powierzając ciężar prowadzenia wojny siłom lądowym. Lotnictwo morskie złożone z samolotów i wodnosamolotów odegrało jednak znaczącą rolę w działaniach na morzach północnych, Morzu Czarnym i Oceanie Spokojnym. Szczególnie zasłużonym i rozpowszechnionym samolotem była latająca łódź konstrukcji G. Beriewa z 1931 roku, oznaczona zgodnie ze swoim przeznaczeniem MBR-2 (Morskoj Bliżnij Razwiedczik). Samolot oprócz zwiadu pełnił także inne funkcje, w tym ratownictwa morskiego (był odpowiednikiem brytyjskiego Walrusa). Uniwersalność MBR-2 polegała także na tym, że mógł być wyposażony w koła lub płozy działając równie dobrze z wody, lądu, śniegu i lodu.

Oprócz wersji podstawowej zbudowane jeszcze wersję transportową oraz cywilną, oznaczoną MP-1 z ośmioma miejscami pasażerskimi. Na tym samolocie znana pilotka radziecka M. Osipienko ustanowiła w 1937 roku kilka międzynarodowych rekordów wysokości. Samolot pozostał w produkcji aż do 1942 roku. Ogółem zbudowano ponad 1500 egzemplarzy wszystkich typów.

Dane taktyczno-techniczne

Konstrukcja: łódź latająca konstrukcji mieszanej. Trójdzielny płat był konstrukcji metalowej. Drewniana łódź-kadłub z podwójnym redanem odznaczała się doskonałymi własnościami hydrodynamicznymi. W połowie skrzydeł zamontowano pływaki podporowe. Załoga liczyła 4-5 osób, ale w środku było jeszcze kilka dodatkowych miejsc, np. dla ewentualnych rozbitków lub pasażerów

Napęd: w pierwszej odmianie stosowano silnik M-17, 12-cylindrowy, chłodzony cieczą, o mocy 500 kW, który był zabudowany nad płatem na koźle ze wsporników i napędzał dwułopatowe śmigło pchające. W późniejszej odmianie, oznaczonej MBR-2bis, zastosowano mocniejszą jednostkę napędową M-34 o mocy 620 kW, co znacznie poprawiło osiągi.

Uzbrojenie: 2 karabiny maszynowe kalibru 7,62 mm zabudowane na obrotnicach na dziobie i grzbiecie samolotu. W dalszych seriach tylną obrotnicę zastąpiono wieżyczką obrotową, 300 kg bomb podwieszanych pod skrzydłami

Dane techniczne:

Długość 9,2 m
Rozpiętość 13,4 m
Powierzchnia nośna m2
Masa własna kg
Masa całkowita kg
Prędkość maksymalna 248 km/h
Prędkość przelotowa 195 km/h
Pułap normalny 6000 m
Zasięg 2000 km

Powrót do samolotów radzieckich

Powrót do strony głównej