PZL-50 Jastrząb

Typ: myśliwski

Opis powstania i rozwoju

W 1936 roku stwierdzono potrzebę opracowania jednosilnikowego samolotu myśliwskiego, który stałby się następcą samolotu PZL P-11c. Spośród kilku projektów wstępnych wybrano do realizacji opracowany przez inż. Wsiewołoda Jakimiuka projekt dolnopłata z chowanym podwoziem, oznaczony jako PZL-50 Jastrząb. Do opracowania projektu konstrukcyjnego tego Samolotu konstruktor przystąpił dopiero wiosną 1937 raku, po zakończeniu prac nad samolotem pasażerskim PZL-44 Wicher. Prototyp PZL-50 zastał oblatany przez kpt. B. Orlińskiego w lutym 1939 roku. Próby w locie wykazały, że samolot nie osiąga przewidywanej prędkości 500 km/h, a jedynie 430 km/h, czyli nie przewyższa samolotu PZL P-24 pod względem osiągów - miał bowiem za małą moc silnika w stosunku do masy własnej. Uruchomioną produkcję samolotów Jastrząb, których zamówiono 300 sztuk, przyhamowano w końcu marca 1939 roku do chwili poprawienia właściwości samolotu. Próby samolotu zakończono 31 sierpnia 1939 roku. Znajdujący się w budowie drugi prototyp Jastrzębia miał otrzymać silnik o większej mocy. Proponowane były również dalsze odmiany rozwojowe tego samolotu, oznaczone P-56 Kania i P-63. Prototyp Jastrzębia został rozbity na początku wojny podczas ewakuacji do Lwowa.

Dane taktyczno-techniczne

Konstrukcja: półskorupowa, duralowa, podwozie chowane, zbiorniki paliwa na 400 l

Napęd: silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy, PZL-Bristol Merkury VIII, a mocy 618 kW (840 KW)

Uzbrojenie: 8 karabinów maszynowych 7,9 mm  lub 2 działka 20 mm i 2 karabiny maszynowe oraz 100 kg bomb.

Dane techniczne:

Długość 7,9 m
Rozpiętość 9,7 m
Wysokość 2,7 m
Powierzchnia nośna 16,0 m2
Masa własna 1900 kg
Masa całkowita 2500 kg
Prędkość maksymalna 430 km/h
Prędkość przelotowa 375 km/h
Prędkość minimalna 125 km/h
Wznoszenie 11 m/s
Pułap normalny 7500 m
Zasięg 750 km

Powrót do samolotów polskich

Powrót do strony głównej