Opis powstania i rozwoju
Rezygnacja z produkcji seryjnej samolotu I-222 i bliski koniec wojny nie spowodowały zaprzestania rozwoju samolotów myśliwskich serii A. Kolejnym doświadczeniem w pracy OKB Mikojana stał się 4A (przy tym skorygowano oznaczenia z literą "I", dopasowuje do oznaczeń "A": 4A nazwano inaczej I-224). Otrzymał on inny silnik- AM-39FB z nowocześniejszymi sprężarkami TK-300B oraz śmigło z łopatami o niespotykanej dotąd szerokości 40 cm znacznie skuteczniejszymi w rozrzedzonej atmosferze. W wyglądzie zewnętrznym najbardziej widoczne różnice między 4A oraz 3A to szerokie łopaty śmigła i znacznie większa chłodnica kadłubem samolotu. Próby w locie, które 4A przeszedł jesienią 1944 r., wykazały jego wysokie charakterystyki. Samolot ten oblatywali Igor Szelest i Aleksiej Jakimow. W kolejnym locie wskutek awarii sprężarki zapalił się silnik i Jakimow musiał opuścić samolot ze spadochronem. I-224 to ostatni z silnikiem tłokowym stratosferyczny samolot OKB Mikojana i Guriewicza.
Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: analogiczna jak w I-221
Napęd: silnik AM-39FB i dwie turbosprężarki TK-300B, ~AW-9Ł-22B z czterema bardzo szerokimi łopatami (40 cm)
Uzbrojenie: 2 działka SzWAK 20 mm z zapasem 200 naboi
Dane techniczne:
| Długość | 9,50 m |
| Rozpiętość | 13,0 m |
| Powierzchnia nośna | 22,38 m2 |
| Masa własna | kg |
| Masa całkowita | 3745 kg |
| Prędkość maksymalna | 693 km/h |
| Prędkość minimalna | km/h |
| Czas wznoszenia na 5000 m | 4,8 min |
| Pułap normalny | 14100 m |
| Zasięg | 1400 km |