Opis powstania i rozwoju
Samolot konstrukcji inz. A.A. Archangielskiego został opracowany pod kierownictwem A.N. Tupolewa w 1934 roku w CAGI. Oblot i próby trzech prototypów noszących oznaczenie CAGI-40, ANT-40-1, ANT-40-2 przy zastosowaniu różnych silników (Wright Cyclone M-25, M-87, M-100, Hispano-Suiza-12YBRs) o mocach 710-760 KM prowadzono od kwietnia do września 1935. W tym czasie samoloty przeszły również próby na poligonach przy zastosowaniu róznych wersji uzbrojenia. Jesienią 1935 samolot skierowano do produkcji seryjnej pod oznaczeniem SB-2 i już latem 1936 samolot wszedł do uzbrojenia pułków lotnictwa bombowego. Poszczególne serie produkcujne SB-2 wyposażono w różne silniki (M-100, M-100A, M-103, M-104) o mocach 760-960 KM. W latach 1937-1939 na samolocie wprowadzono istotne zmiany konstrukcujne i opracowano kilka jego odmian i wersji (SB-2 bis, SB-3, SB-3bis, MMH) z zastosowaniem różnych silników, wyposażenia i uzbrojenia. We wrześniu 1937 na samolocie SB-2 bis pilot M.J. Aleksiejew ustanowił międzynarowdowy rekord wysokości dla tej klasy samolotu - 12246,5 m z obciążeniem 1000 kg. W 1937 roku samoloty zostały użyte w walkach na terenie Hiszpanii przez lotnictwo rządu republikańskiego.
Samoloty tego typu użyte również zostały w konflikcie mongolsko-japońskim na Dalekim Wschodzie. W wojnie radziecko-fińskiej (1939-1940) SB-2 były podstawowym samolotem bombowym lotnictwa radzieckiego. Poza ZSRR samolot SB-2 (SB-2 bis) był budowany na licencji w Czechosłowacji w zakładach Avia pod oznaczeniem B-71. Po ataku Niemiec na ZSRR w pierwszym okresie wojny do 1942 roku samoloty SB-2 i SB-3 były podstawową siłą uderzeniową lotnictwa radzieckiego. Od roku 1942 samoloty te zaczęto stopniowo zastępować nowocześniejszymi Ił-4 i następnie Pe-2. Zdobyte przez wojska fińskie i niemieckie SB-2 zostały wcielone do lotnictwa fińskiego i ponownie użyte na froncie. Luftwaffe wykorzystywał zdobyczne SB-2 do celów pomocniczych.
Zbudowano 6656 samolotów tego typu.
Dane taktyczno techniczne
Konstrukcja: całkowicie metalowy średniopłat z pojedynczym usterzeniem i chowanym podwoziem, płat trójdzielny, dwudźwigarowy, załoga 3 osoby.
Napęd: dwa rzędowe 12-cylindrowe silniki M-100A o mocy startowej 960 KM, śmigła metalowe trójłopatowe przestawialne dwuzakresowe typu WISz-2 lub WISz-22.
Uzbrojenie: 2 ruchome stanowiska sprzężone po2 karabiny maszynowe SzKAS kalibru 7,62 mm lub 4 działka SzWAK kalibru 20 mm, bomby 500 kg lub 4 pociski rakietowe RS-132
Dane techniczne:
| Długość | 12,27 m |
| Rozpiętość | 20,33 m |
| Wysokość | 3,92 m |
| Powierzchnia nośna | 56,7 m2 |
| Masa własna | 4138 kg |
| Masa całkowita | 5706 kg |
| Prędkość maksymalna | 423 km/h |
| Prędkość minimalna | 120 km/h |
| Czas wznoszenia na 4000 m | 12 min |
| Pułap normalny | 10500 m |
| Zasięg | 1200 km |